litość (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈlʲitɔɕʨ̑], AS: [lʹitość], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) współczucie, miłosierdzie, żal nad kimś
- (1.2) rzecz. odprzym. od: lity; cecha tego, co lite
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik litość dopełniacz litości celownik litości biernik litość narzędnik litością miejscownik litości wołacz litości - przykłady:
- (1.1) Tam powinien łowić ryby w mętnej wodzie, tam gdzie wszystko było zabronione, nielegalne, niejasne, pozbawione litości i dochodowe[1].
- składnia:
- (1.1) litość dla kogoś/nad kimś[2]
- kolokacje:
- (1.1) brać na litość
- synonimy:
- (1.1) miłosierdzie, ubolewanie, współczucie, zmiłowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. politowanie n, litościwość ż
- czas. litować, litować się ndk., zlitować się dk.
- przym. litościwy
- przysł. litościwie
- związki frazeologiczne:
- na litość boską
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mercy, pity
- arabski: (1.1) رحمة
- duński: (1.1) nåde w
- esperanto: (1.1) kompato
- estoński: (1.1) kaastunne
- francuski: (1.1) pitié ż
- hiszpański: (1.1) piedad ż, compasión ż
- islandzki: (1.1) miskunn ż
- litewski: (1.1) gailestis
- łotewski: (1.1) žēlastība ż
- nowogrecki: (1.1) οίκτος m, λύπηση ż
- rosyjski: (1.1) жалость ż, милость ż
- tuvalu: (1.1) alofa ˈnau
- włoski: (1.1) compassione ż, pietà ż
- źródła:
- ↑ Andrzej Stasiuk, Taksim, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.