latro (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zbój, bandyta, łotr[1]

czasownik

(2.1) ujadać, szczekać[2]
odmiana:
(1.1) latro, latronis (deklinacja III)
(2.1) latro, latrare, latravi, latratum (koniugacja I)
przykłady:
(1.1) Etiam latrones suis legibus parent.Nawet zbóje przestrzegają swoich praw.
(2.1) Canis timidus vehementius latrat quam mordet[3]. → Pies, który się boi, gwałtowniej ujada niż gryzie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „latro” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 586.
  2. Hasło „latrare” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 586.
  3. utor: Kurcjusz Rufus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.