canis (język łaciński)
canis (1.1)
- wymowa:
- wymowa tradycyjna
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. pies[1]
- odmiana:
- (1.1) canis, canis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik canis canēs dopełniacz canis canum celownik canī canibus biernik canem canēs ablatyw cane canibus wołacz canis canēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. caninus, canicularis
- rzecz. canina ż, caniculus m, canicula ż, catellus m, Canidae
- związki frazeologiczne:
- aqua et panis est vita canis
- etymologia:
- gr. κύων < praindoeur. *kwon-[2]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Sandra Choron, Harry Choron, Planet Dog: A Doglopedia, Houghton Mifflin Harcourt, 2005, s. 33.
- ↑ Hasło „*kwon-” w: Online Etymology Dictionary.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.