ksylofon (język polski)

tajski ksylofon (1.1)
wymowa:
IPA: [ksɨˈlɔfɔ̃n], AS: [ksylofõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. samobrzmiący instrument perkusyjny (idiofon uderzany), w którym dźwięk powstaje na skutek uderzenia w szereg płytek różnej długości; zob. też ksylofon w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Profesjonalne ksylofony bardzo duże i ciężkie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. xyl
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ksylofonista m, ksylofonistka ż
przym. ksylofonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ksylo- + -fon[1]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „ksylofon” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.