krzywić (język polski)

kobieta krzywi się (2.2) z bólu
wymowa:
IPA: [ˈkʃɨvʲiʨ̑], AS: [kšyvʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

czasownik

(1.1) zginać coś, co było proste lub foremne
(1.2) odchylać na bok coś, co stało pionowo

czasownik zwrotny krzywić się

(2.1) ulegać deformacji
(2.2) deformować usta, twarz w grymasie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(2.2) Chyba że dusimy od tyłu - Stary Steryl krzywi się z niesmakiem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) deformować
(2.1) deformować się
antonimy:
(1.1) prostować
(1.2) prostować
(2.1) prostować się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krzywa ż, krzywizna ż, krzywka ż, krzywienie n, krzywaśnia ż
czas. skrzywić, wykrzywiać, wykrzywić, przekrzywić, przekrzywiać
przym. krzywy
przysł. krzywo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Lech Isakiewicz, Zwykli ludzie, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.