kostnica (język polski)
kostnica (1.1) szpitalna
kostnica (1.2)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈstʲɲiʦ̑a], AS: [kostʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pomieszczenie, w którym przechowuje się ciała zmarłych do chwili pogrzebu; zob. też kostnica w Wikipedii
- (1.2) przykościelna kaplica pogrzebowa
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kostnica kostnice dopełniacz kostnicy kostnic celownik kostnicy kostnicom biernik kostnicę kostnice narzędnik kostnicą kostnicami miejscownik kostnicy kostnicach wołacz kostnico kostnice - przykłady:
- (1.1) Ciało babki już przywieźli z kostnicy.
- (1.2) Obrzędy pogrzebowe rozpoczną się w kostnicy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) promorta
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) kaplica
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kostny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) morgue, mortuary
- baskijski: (1.1) gorputegi
- duński: (1.1) lighus n
- francuski: (1.1) morgue ż
- hiszpański: (1.1) morgue ż, depósito m
- niemiecki: (1.1) Leichenhaus n
- nowogrecki: (1.1) νεκροτομείο n, νεκροθάλαμος m
- rosyjski: (1.1) морг m
- słoweński: (1.1) mrtvašnica ż
- szwedzki: (1.1) bårhus n
- ukraiński: (1.1) морг m, покі́йницька ż
- wilamowski: (1.1) baenhousła n, bǡnhouzła n, banhoejzła n
- włoski: (1.1) obitorio m; (1.2) cappella mortuaria ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.