koruna (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [kɔˈrũna], AS: [korũna], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. korona
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. korona ż, koronacja ż, koronowanie n
czas. koronować ndk.
przym. koronacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: korona
źródła:

koruna (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) korona
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. korunovat
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

koruna (język słowacki)

koruna (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) korona (atrybut władzy)
(1.2) jedn. monet. korona
(1.3) hist. korona (królestwo)
(1.4) bot. korona (część drzewa)
(1.5) bot. korona (element kwiatu)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. korunovanie n, korunovácia ż
zdrobn. korunka ż
czas. korunovať ndk./dk.
przym. korunový, korunný, korunkový, korunovačný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.