konfuzja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔ̃nˈfuzʲja], AS: [kõnfuzʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. poczucie zakłopotania
- (1.2) stan zamieszania[1][2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konfuzja konfuzje dopełniacz konfuzji konfuzji / przest. konfuzyj celownik konfuzji konfuzjom biernik konfuzję konfuzje narzędnik konfuzją konfuzjami miejscownik konfuzji konfuzjach wołacz konfuzjo konfuzje - przykłady:
- (1.1) Zarumieniła się, ale wcale nie z konfuzji; spojrzała mi w oczy z wyrazem gniewu i rozżalenia[3].
- składnia:
- (1.1) konfuzja + D.
- kolokacje:
- (1.1) konfuzja ogarnia • napawać konfuzją
- synonimy:
- (1.1) zażenowanie, zawstydzenie, zakłopotanie, zmieszanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. konfundować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. confusio → zamieszanie; por. niem. Konfusion, franc. confusion
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) confusion; (1.2) confusion
- bułgarski: (1.1) конфузия ż
- łaciński: (1.1) confusio ż; (1.2) confusio ż
- węgierski: (1.1) konfúzió
- włoski: (1.1) confusione ż; (1.2) confusione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Konfuzja” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916. - ↑ Hasło „konfuzja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Józef Weyssenhoff, Hetmani (wyd. 1930)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.