kompulsywny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dokonywany pod wpływem niedającego się opanować przymusu wewnętrznego
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Negowano również możliwość stosowania teorii w odniesieniu do sprawców przestępstw irracjonalnych, przypadkowych i kompulsywnych[1].
(1.1) Jest pracoholiczką z nerwicą, natręctwami, zachowaniami kompulsywnymi[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niekontrolowany
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kompulsja ż, kompulsywność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Siemaszko, Granice tolerancji : o teoriach zachowań dewiacyjnych, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Katarzyna Bielas, Mówi Ziemkiewicz *, „Gazeta Wyborcza”, 09/03/1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.