natręctwo (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) natarczywość, naprzykrzanie się komuś
(1.2) psych. zob. obsesja
odmiana:
przykłady:
(1.1) (…) jej natręctwo musiało działać na nerwy nie tylko jemu, ale każdemu innemu, kto kiedykolwiek miał z nią styczność. Chyba że był jedyną osobą na świecie, co do której Maja zachowywała się tak maniakalnie nadopiekuńczo[1].
(1.2) Wszystkie natręctwa możemy sprowadzić zasadniczo do trzech rodzajów w zależności od ich stosunku do działania: 1. Myśli lub obrazy natrętne; 2. Natręctwa impulsywne; 3. Fobie[2].
składnia:
kolokacje:
(1.2) nerwica natręctw
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. natręt m, natrętność ż
przym. natrętny
przysł. natrętnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: obsesja
źródła:
  1. Radosław Żubrycki, Człowiek zwany ojcem: Czarna Komedia, Wydawnictwo Transatlantyk, ISBN 978-83-933271-3-3, s. 44.
  2. Stanisław Olejnik, W kręgu moralności chrześcijańskiej, Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych, 1985, s. 92.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.