pracoholiczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpraʦ̑ɔxɔˈlʲiʧ̑ka], AS: [pracoχolʹička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: pracoholik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pracoholiczka pracoholiczki dopełniacz pracoholiczki pracoholiczek celownik pracoholiczce pracoholiczkom biernik pracoholiczkę pracoholiczki narzędnik pracoholiczką pracoholiczkami miejscownik pracoholiczce pracoholiczkach wołacz pracoholiczko pracoholiczki - przykłady:
- (1.1) Aśka jest pracoholiczką, nawet podczas urlopu nie rozstaje się z papierami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pracoholik m, pracoholizm m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: pracoholik
- białoruski: (1.1) працавічка ż
- bułgarski: (1.1) работохоличка ż
- czeski: (1.1) workoholička ż
- słowacki: (1.1) vorkoholička ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.