pracoholizm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpraʦ̑ɔˈxɔlʲism̥], AS: [pracoχolʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) psych. socjol. uzależnienie od wykonywania pracy; zob. też pracoholizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik pracoholizm dopełniacz pracoholizmu celownik pracoholizmowi biernik pracoholizm narzędnik pracoholizmem miejscownik pracoholizmie[1] wołacz pracoholizmie[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) uzależnienie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pracoholik m, pracoholiczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) workaholism
- bułgarski: (1.1) работохолизъм m
- czeski: (1.1) workoholismus m
- duński: (1.1) arbejdsnarkomani w
- macedoński: (1.1) работозависност ż
- niemiecki: (1.1) Arbeitssucht ż
- nowogrecki: (1.1) εργασιομανία ż
- słoweński: (1.1) deloholizem m
- włoski: (1.1) dipendenza dal lavoro ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.