pracoholik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpraʦ̑ɔˈxɔlʲik], AS: [pracoχolʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba cierpiąca na pracoholizm, uzależniona od wykonywanej pracy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pracoholik pracoholicy dopełniacz pracoholika pracoholików celownik pracoholikowi pracoholikom biernik pracoholika pracoholików narzędnik pracoholikiem pracoholikami miejscownik pracoholiku pracoholikach wołacz pracoholiku pracoholicy depr. M. i W. lm: (te) pracoholiki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pracoholizm m
- forma żeńska pracoholiczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- połączenie pol. praca + alkoholik[1] będące tłumaczeniem ang. workaholic[2]
- spotykane od przełomu XX i XXI wieku[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) workaholic
- białoruski: (1.1) працаголік m, працавік m
- bułgarski: (1.1) работохолик m
- czeski: (1.1) workoholik m
- duński: (1.1) arbejdsnarkoman w
- hiszpański: (1.1) trabajoadicto m
- macedoński: (1.1) работозависник m
- norweski (bokmål): (1.1) arbeidsnarkoman m
- norweski (nynorsk): (1.1) arbeidsnarkoman m
- słowacki: (1.1) vorkoholik m
- szwedzki: (1.1) arbetsnarkoman w
- źródła:
- 1 2 Hasło „PRACA” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1.
- ↑
Porada „pracoholik” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.