komoryjski (język polski)

flaga komoryjska (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌkɔ̃mɔˈrɨjsʲci], AS: [kõmoryi ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do państwa Komory[1]
(1.2) odnoszący się do archipelagu Komorów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język komoryjski; zob. też język komoryjski w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Haruna na skonfiskowany statek załadował żołnierzy, jedną trzecią komoryjskiej armii[2].
(1.2) Więc wygodę i szacunek dla klasy turystycznej diabli wzięli w Moroni, porcie wysp Komoryjskich[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) frank komoryjski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Komory nmos, Komoryjczyk mos, Komoryjka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 22.
  2. Wojciech Jagielski, Gazeta Wyborcza, 27/10/1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Arkady Fiedler, Madagaskar okrutny czarodziej, 1969, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.