Komoryjka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃mɔˈrɨjka], AS: [kõmoryi ̯ka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) obywatelka Komorów[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Komoryjka Komoryjki dopełniacz Komoryjki Komoryjek celownik Komoryjce Komoryjkom biernik Komoryjkę Komoryjki narzędnik Komoryjką Komoryjkami miejscownik Komoryjce Komoryjkach wołacz Komoryjko Komoryjki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Komory nmos
- forma męska Komoryjczyk mos
- przym. komoryjski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Komoryjczyk
- francuski: (1.1) Comorienne ż
- hiszpański: (1.1) comorense ż, comorana ż
- nowogrecki: (1.1) Κομορανή ż
- rosyjski: (1.1) коморка ż
- słowacki: (1.1) Komorčanka ż
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 22.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.