kombatant (język polski)
rosyjscy kombatanci (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [kɔ̃mˈbatãnt], AS: [kõmbatãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) emerytowany żołnierz i były uczestnik wojny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kombatant kombatanci dopełniacz kombatanta kombatantów celownik kombatantowi kombatantom biernik kombatanta kombatantów narzędnik kombatantem kombatantami miejscownik kombatancie kombatantach wołacz kombatancie kombatanci depr. M. i W. lm: (te) kombatanty[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) weteran
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kombatanctwo n
- forma żeńska kombatantka ż
- przym. kombatancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) veteran
- źródła:
- ↑
Hasło „kombatant” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.