koloryt (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zabarwienie
- (1.2) charakter czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koloryt koloryty dopełniacz kolorytu kolorytów celownik kolorytowi kolorytom biernik koloryt koloryty narzędnik kolorytem kolorytami miejscownik kolorycie kolorytach wołacz kolorycie koloryty - przykłady:
- (1.2) Szczególnego kolorytu dodają stawowi kwitnące kaczeńce.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolorowy mos, kolor mrz, kolorek mrz, kolory nmos, kolorki nmos, kolorystyka ż, kolorysta mos, kolorowanie n, koloryzowanie n, kolorycik mrz
- czas. kolorować ndk., koloryzować ndk.
- przym. kolorowy, kolorystyczny
- przysł. kolorowo
- związki frazeologiczne:
- koloryt lokalny
- etymologia:
- wł. colorito[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coloration
- białoruski: (1.1) каларыт m; (1.2) каларыт m
- bułgarski: (1.1) колорит m; (1.2) колорит m
- japoński: (1.1) 色彩
- słowacki: (1.1) kolorit m
- włoski: (1.1) colorito m
- źródła:
- ↑ A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.