kobiecina (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. z politowaniem, współczuciem, raczej serdecznie o kobiecie, zwykle wiejskiej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kobiecina kobieciny dopełniacz kobieciny kobiecin celownik kobiecinie kobiecinom biernik kobiecinę kobieciny narzędnik kobieciną kobiecinami miejscownik kobiecinie kobiecinach wołacz kobiecino kobieciny - przykłady:
- (1.1) Chodnikiem szła kobiecina, dźwigając ciężkie pakunki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) chłopina
- hiperonimy:
- (1.1) osoba
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kobieta ż, kobita ż, kobitka ż, kobiecość ż, kobieciarstwo n, kobieciarz m
- zdrobn. kobiecinka
- przym. kobiecy
- przysł. kobieco, po kobiecemu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kobieta + -ina < st.pol. kob, st.pol. koba
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.