kołowrót (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mech. drewniana oś z korbą, np. do wyciągania ze studni wiadra z wodą
- (1.2) mech. urządzenie zapewniające przepuszczanie ludzi po jednej osobie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kołowrót kołowroty dopełniacz kołowrotu / kołowrota kołowrotów celownik kołowrotowi kołowrotom biernik kołowrót kołowroty narzędnik kołowrotem kołowrotami miejscownik kołowrocie kołowrotach wołacz kołowrocie kołowroty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wciągarka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. kołowrotek mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *kolovortъ → to, co się obraca w koło < prasł. *kolo + *vortъ → koło + obrót, od czasownika prasł. *vŕ̥těti → obracać, kręcić, por. pol. wiercić[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) winch, wheel and axle; (1.2) turnstile
- białoruski: (1.1) калаўрот m
- bułgarski: (1.1) чекрък m
- francuski: (1.1) treuil m
- niemiecki: (1.1) Winde ż, Seilwinde ż, Haspel ż; (1.2) Drehkreuz n
- rosyjski: (1.1) лебёдка ż; (1.2) турникет m
- włoski: (1.1) argano m; (1.2) tornello m
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.