kennen (język niderlandzki)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɛnə(n)]
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) znać
- odmiana:
- (1.1) kent, kende, heeft gekend
- przykłady:
- (1.1) Kennen wij elkaar? → Czy my się znamy?
- (1.1) Ik ken Nederlands, Engels, Frans, Duits en een beetje Pools. → Znam holenderski, angielski, francuski, niemiecki i trochę polskiego.
- (1.1) - Ken je dit programma? - Ja, ik kijk het elke week. → - Znasz ten program? - Tak, oglądam go co tydzień.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kennis, kenmerk
- czas. bekennen, erkennen, herkennen, ontkennen, toekennen, verkennen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kennen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɛnən] wymowa austriacka
-
- znaczenia:
czasownik nieregularny
- (1.1) znać
- odmiana:
- (1.1) kenn|en (kennt), kannte, gekannt (haben)
- przykłady:
- (1.1) Ich kenne dich gut. → Dobrze cię znam.
- (1.1) Ein Buch, das jeder kennt, aber niemand gelesen hat. → Książka, którą wszyscy znają, ale nikt nie przeczytał.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kennenlernen, kennen lernen
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kenntnis
- związki frazeologiczne:
- keine Gnade kennen
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.