kaolin (język polski)
kaolin (1.1)
- wymowa:
- IPA: [kaˈɔlʲĩn], AS: [kaolʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geol. skała osadowa zawierająca w swym składzie głównie kaolinit, surowiec ceramiczny; zob. też kaolin w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kaolin kaoliny dopełniacz kaolinu kaolinów celownik kaolinowi kaolinom biernik kaolin kaoliny narzędnik kaolinem kaolinami miejscownik kaolinie kaolinach wołacz kaolinie kaoliny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) glinka porcelanowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kaolinit m, kaolinizacja ż
- przym. kaolinowy, kaolinitowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- chiń. 高嶺 Gaoling, Kao-lin – góra w Chinach[1], gdzie rzekomo po raz pierwszy wydobyto kaolin
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) aolini
- angielski: (1.1) kaolin
- białoruski: (1.1) каалін m
- bułgarski: (1.1) каолин m
- chiński standardowy: (1.1) 瓷土
- czeski: (1.1) kaolín m, kaolin m
- esperanto: (1.1) kaolino
- estoński: (1.1) kaoliin
- fiński: (1.1) kaoliini
- francuski: (1.1) kaolin m
- hiszpański: (1.1) caolín m
- ido: (1.1) kaolino
- kazachski: (1.1) каолин
- kurmandżi: (1.1) kaolîn
- niderlandzki: (1.1) kaolien
- niemiecki: (1.1) Kaolin m/n
- nowogrecki: (1.1) καολίνης m
- portugalski: (1.1) caulim
- rosyjski: (1.1) каолин m
- rumuński: (1.1) caolin
- słowacki: (1.1) kaolín m
- słoweński: (1.1) kaolin m
- szwedzki: (1.1) kaolin
- turecki: (1.1) kaolin
- ukraiński: (1.1) каолін m
- węgierski: (1.1) kaolin
- włoski: (1.1) caolino m
- źródła:
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 288.
kaolin (język angielski)
kaolin (1.1)
rzeczownik
- (1.1) geol. kaolin
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kaolinic
- rzecz. kaolinization
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kaolin (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kaolin[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) toska, buztinzuri, lur zuri
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „kaolin” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
kaolin (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /ka.ɔ.lɛ̃/
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) geol. kaolin
- odmiana:
- (1.1) lp kaolin; lm kaolins
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kaolinisation ż
- przym. kaolinique
- czas. kaoliniser
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kaolin (język węgierski)
kaolin (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) geol. kaolin
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) porcelánföld
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.