huir (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [u.ˈiɾ] lub [wiɾ]
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
- (1.1) uciekać, uchodzić
- (1.2) o czasie: upływać, biec
- (1.3) unikać
- odmiana:
- (1) koniugacja III: czasownik nieregularny, model construir
- przykłady:
- (1.1) El ladrón huyó por la ventana. → Złodziej uciekł przez okno.
- (1.3) Debemos huir de las tentaciones de este mundo. → Powinniśmy unikać pokus tego świata.
- składnia:
- (1.1) huir + de
- (1.3) huir + de
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) escapar, escaparse, evadirse, desertar, fugarse, poner pies en polvorosa
- (1.2) pasar, transcurrir
- (1.3) esquivar, evitar, rehuir
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. rehuir, rehuirse
- przym. huidizo, huido, huidor, huidero
- rzecz. huida ż, huidor m, huidora ż, huidero m
- związki frazeologiczne:
- gato escaldado, del agua fría huye → kto się na gorącym sparzył, ten na zimne dmucha
- etymologia:
- śr.łac. fugīre < łac. fugĕre
- uwagi:
- formy hui, huis mogą być wymawiane jako jednosylabowe (Meksyk i Ameryka Środkowa) albo też jako dwusylabowe (Hiszpania i wiele krajów Ameryki Płd.); od 2010 wyrazy te zawsze należy pisać bez akcentu graficznego
- (1.3) w tym znaczeniu występuje również w użyciu przechodnim[1]
- źródła:
- ↑ Hasło „huir” w: Real Academia Española: Diccionario panhispánico de dudas, 2005.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.