hjerne (język duński)

en hjerne (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. mózg
(1.2) przen. mózg (operacji itp.)
(1.3) pot. mózgowiec, osoba inteligentna
odmiana:
(1) en hjerne, hjernen, hjerner, hjernene
przykłady:
(1.1) Hjernen er den del af centralnervesystemet som findes inden i kraniet.Mózg to znajdująca się w czaszce część ośrodkowego układu nerwowego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.nord. hjarni
uwagi:
źródła:

hjerne (język norweski (bokmål))

en hjerne (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. mózg
odmiana:
(1.1) en hjerne, hjernen, hjerner, hjernene
przykłady:
(1.1) Hun har svulst hjernen, og legene gir henne to måneder igjen å leve.Ma guza mózgu i lekarze dają jej jeszcze dwa miesiące życia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

hjerne (język norweski (nynorsk))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. mózg
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.