hjerne (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) anat. mózg
- (1.2) przen. mózg (operacji itp.)
- (1.3) pot. mózgowiec, osoba inteligentna
- odmiana:
- (1) en hjerne, hjernen, hjerner, hjernene
- przykłady:
- (1.1) Hjernen er den del af centralnervesystemet som findes inden i kraniet. → Mózg to znajdująca się w czaszce część ośrodkowego układu nerwowego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.nord. hjarni
- uwagi:
- źródła:
hjerne (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) anat. mózg
- odmiana:
- (1.1) en hjerne, hjernen, hjerner, hjernene
- przykłady:
- (1.1) Hun har svulst på hjernen, og legene gir henne to måneder igjen å leve. → Ma guza mózgu i lekarze dają jej jeszcze dwa miesiące życia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
hjerne (język norweski (nynorsk))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) anat. mózg
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.