haubica (język polski)
haubica (1.1)
- wymowa:
- IPA: [xawˈbʲiʦ̑a], AS: [χau̯bʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• u → ł
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wojsk. działo o krótkiej lufie i małej prędkości początkowej pocisku, przeznaczone głównie do strzelania stromotorowego; zob. też haubica w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik haubica haubice dopełniacz haubicy haubic celownik haubicy haubicom biernik haubicę haubice narzędnik haubicą haubicami miejscownik haubicy haubicach wołacz haubico haubice - przykłady:
- (1.1) Ogień prowadziły haubice okopane za lasem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) armatohaubica / haubicoarmata • celownik / lufa haubicy • strzelać z haubicy • ładować / okopać haubicę • bateria haubic
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) działo
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. haubiczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Haubitze[1] < śwn. haufniz < st.czes. haufnicě
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) howitzer
- baskijski: (1.1) obus
- białoruski: (1.1) гаўбіца ż (gaŭbìca)
- bułgarski: (1.1) гаубица ż (gaubica)
- czeski: (1.1) houfnice ż
- duński: (1.1) haubits w, haubitser w
- estoński: (1.1) haubits
- fiński: (1.1) haupitsi
- francuski: (1.1) obusier m
- hiszpański: (1.1) obús m
- kaszubski: (1.1) haubica ż
- litewski: (1.1) haubica ż
- macedoński: (1.1) хаубица ż (haubica)
- niderlandzki: (1.1) houwitser
- niemiecki: (1.1) Haubitze ż
- norweski (bokmål): (1.1) haubits m
- norweski (nynorsk): (1.1) haubits m
- nowogrecki: (1.1) οβιδοβόλο n, χόβιτζερ n
- portugalski: (1.1) obus m
- rosyjski: (1.1) гаубица ż (gaubica)
- serbski: (1.1) хаубица ż (haubica)
- słowacki: (1.1) húfnica ż
- słoweński: (1.1) havbica ż
- szwedzki: (1.1) haubits w
- ukraiński: (1.1) гаубиця ż (gaubicâ)
- wilamowski: (1.1) haubic ż
- włoski: (1.1) obice m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
haubica (język kaszubski)
haubica (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wojsk. haubica
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
haubica (język litewski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) haubica
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik haubica haubicos dopełniacz haubicos haubicų celownik haubicai haubicoms biernik haubicą haubicas narzędnik haubica haubicomis miejscownik haubicoje haubicose wołacz haubica haubicos - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.