harap (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈxarap], AS: [χarap]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. bicz z krótkim trzonkiem i długim plecionym rzemieniem, używany głównie na psy myśliwskie[1]; zob. też harap w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik harap harapy dopełniacz harapa / harapu harapów celownik harapowi harapom biernik harap harapy narzędnik harapem harapami miejscownik harapie harapach wołacz harapie harapy - przykłady:
- (1.1) Od ubitej zwierzyny przez dłuższą chwilę odganiać musiał ogary giętkim harapem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) knut, korbacz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bicz, batog
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) po harapie
- etymologia:
- niem. herab! → tutaj (okrzyk myśliwych przy poskramianiu psów)[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „harap” w: Krystyna Holly, Anna Żółtak, Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13283-3, s. 129. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
harap (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) gryźć
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.