halka (język polski)
halka (1.1) z krynoliny
- wymowa:
- IPA: [ˈxalka], AS: [χalka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kraw. część bielizny damskiej zakładana pod suknię lub spódnicę; zob. też halka (bielizna) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik halka halki dopełniacz halki halek celownik halce halkom biernik halkę halki narzędnik halką halkami miejscownik halce halkach wołacz halko halki - przykłady:
- (1.1) Ewa nasrożyła się wnet kokieteryjnie, wysunęła pantofle, halkę i niemal całe pończochy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) unterok
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. haleczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) petticoat, slip
- baskijski: (1.1) azpiko gona
- bułgarski: (1.1) фуста ż
- esperanto: (1.1) subrobo, subjupo
- hiszpański: (1.1) combinación ż
- interlingua: (1.1) subgonnella
- jidysz: (1.1) אונטערקלייד n (unterklejd), ספּאָדניצע ż (spodnice), האַלקע ż (halke)
- niemiecki: (1.1) Unterrock m
- nowogrecki: (1.1) κομπινεζόν n
- węgierski: (1.1) alsószoknya
- włoski: (1.1) sottabito m, sottoveste ż, sottogonna ż
- źródła:
- ↑ Stefan Żeromski: Dzieje grzechu/Tom II
halka (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) poślizgnąć się[1]
rzeczownik, rodzaj wspólny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.