kokieteryjnie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔcɛtɛˈrɨjɲɛ], AS: [koḱeteryi ̯ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) w sposób mający wywołać zainteresowanie, obliczony na spodobanie się
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Ewa nasrożyła się wnet kokieteryjnie, wysunęła pantofle, halkę i niemal całe pończochy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zalotnie, uwodzicielsko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kokieteria, kokiet, kokieta, kokieteryjność, kokietka, kokietliwość, kokietowanie
- przym. kokietliwy, kokieteryjny
- czas. kokietować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) какетліва
- niemiecki: (1.1) kokett
- rosyjski: (1.1) кокетливо
- ukraiński: (1.1) кокетливо
- źródła:
- ↑ Stefan Żeromski: Dzieje grzechu/Tom II
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.