gondolier (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡɔ̃nˈdɔlʲjɛr], AS: [gõndolʹi ̯er], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) żegl. człowiek sterujący gondolą
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gondolier gondolierzy dopełniacz gondoliera gondolierów celownik gondolierowi gondolierom biernik gondoliera gondolierów narzędnik gondolierem gondolierami miejscownik gondolierze gondolierach wołacz gondolierze gondolierzy - przykłady:
- (1.1) Przed nami sterczał gmach komory celnej, kąpiący się w wodach kanału, pod nami szkliły się zielone fale, tu i ówdzie krajane wiosłami gondolierów […][1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) daw. gondolarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przewoźnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gondola ż, gondolka ż, gondoliera ż, gondolarz mos
- przym. gondolowy, gondolierski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. gondolier < wł. gondoliere[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gondolier
- białoruski: (1.1) гандальер m
- czeski: (1.1) gondoliér m
- francuski: (1.1) gondolier m
- hiszpański: (1.1) gondolero m
- japoński: (1.1) ゴンドラの船頭
- nowogrecki: (1.1) γονδολιέρης m
- rosyjski: (1.1) гондольер m
- słowacki: (1.1) gondolier m
- szwedzki: (1.1) gondoljär w
- ukraiński: (1.1) гондольєр m
- włoski: (1.1) gondoliere m
- źródła:
- ↑ Stanisław Bełza Za Apeninami
- ↑ A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.
gondolier (język angielski)
rzeczownik policzalny
- (1.1) żegl. gondolier
- odmiana:
- (1) lp gondolier; lm gondoliers
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. gondolier < wł. gondoliere
- uwagi:
- źródła:
gondolier (język francuski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) żegl. gondolier
- odmiana:
- (1.1) lp gondolier; lm gondoliers
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gondole ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. gondoliere
- uwagi:
- źródła:
gondolier (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) żegl. gondolier[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gondolier gondolieri dopełniacz gondoliera gondolierov celownik gondolierovi gondolierom biernik gondoliera gondolierov miejscownik gondolierovi gondolieroch narzędnik gondolierom gondoliermi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) benátski gondolieri → weneccy gondolierzy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gondola ż, gondoliera ż
- forma żeńska gondolierka ż
- przym. gondoliersky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „gondolier” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.