git (język polski)

wymowa:
IPA: [ɟit], AS: [ǵit], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gwara więzienna słowo-klucz; osoba grypsująca, będąca członkiem subkultury więziennej; zob. też git (subkultura więzienna) w Wikipedii
(1.2) pot. posp. zob. gitowiec

przysłówek sposobu

(2.1) pot. super, w porządku

w użyciu przymiotnikowym

(3.1) pot. świetny, bez zarzutu
odmiana:
(2.1-3.1) nieodm.
przykłady:
(2.1) — Masz wszystko? — Tak mam, chodźmy, będzie git.
(2.1) — Kupiłeś piwo? — Tak, mam też otwieracz. – No to git.
(3.1) To była git impreza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) super, ekstra, elegancko
(3.1) wspaniały, świetny
antonimy:
(2.1) syf, syfnie, beznadziejnie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. gitesowy, gitowy, gitny
przysł. gites
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1-3) jid. גוט (standardowe: gut, w wymowie dialektalnej: git), por. niem. gut[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • rosyjski: (2.1) клёво; (3.1) клёвый
źródła:
  1. ↑ Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.

git (język angielski)

wymowa:
IPA: /ɡɪt/
wymowa amerykańska
wymowa brytyjska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bryt. slang. pejor. niegodziwiec
(1.2) bryt. slang. pejor. głupek, nieprzyjemny człowiek, dupek

czasownik

(2.1) niestandardowe: południowe amer. i Appalachy zob. get
(2.2) niestandardowe: południowe amer. i Appalachy zob. leave
odmiana:
(1.1-2) lp git; lm gits
(2.1-2) git, gitted, gitted, gits, gitting
przykłady:
(1.2) Jack is a git. → Jacek to debil.
(1.2) Don't be such a git! → Nie bądź takim dupkiem!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) get
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

git (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kit[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tmel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. gitovať ndk., zagitovať dk.
przym. gitovací
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem.
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „git” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

git (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dobroć[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 159.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.