gin (język polski)
- wymowa:
- ‹dżin›, IPA: [ʤ̑ʲĩn], AS: [ǯʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) spoż. rodzaj wysokoprocentowego alkoholu o smaku jałowca; zob. też gin w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gin giny dopełniacz ginu ginów celownik ginowi ginom biernik gin giny narzędnik ginem ginami miejscownik ginu ginach wołacz gin giny - przykłady:
- (1.1) Sącząc gin bez toniku marzymy skacząc po dziurach w chodniku[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dżin, jałowcówka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) alkohol, wódka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. gin
- uwagi:
- tłumaczenia:
- abenaki: (1.1) jin
- angielski: (1.1) gin
- białoruski: (1.1) джын m
- estoński: (1.1) džinn
- kataloński: (1.1) ginebra ż
- węgierski: (1.1) gin
- źródła:
- ↑ W. Waglewski, Opowieść o ginie I
gin (język angielski)
- wymowa:
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
gin (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /dʒin/
- homofon: djinn
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) spoż. gin, dżin
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz francuski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
gin (język hiszpański)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
gin (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) spoż. gin, dżin[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) džin
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „džin” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
gin (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny lub nijaki
przymiotnik
- (2.1) war. od: gen[1] → prowadzący na przełaj
- odmiana:
- (1.1) lp en gin, ginen; blm; lub lp ett gin, ginet; blm
- (2.1) gin, gint, gina; nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (2.1) czas. gina
- (2.1) przym. ogin
- (2.1) przysł. gint
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „gin 1” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.
gin (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.