fortkommen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈfɔʁtˌkɔmən]
-
- znaczenia:
czasownik mocny, rozdzielnie złożony
- (1.1) wychodzić, wyjść, wynosić się, wynieść się
- (1.2) wynosić, wynieść, wyrzucać, wyrzucić
- (1.3) iść do przodu, posunąć się naprzód
- (1.4) iść do przodu, robić postępy
- odmiana:
- (1.1-4)[1] fortkommen (kommt fort), kam fort, fortgekommen (sein)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Fortkommen n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. fort- + kommen
- uwagi:
- zobacz też: kommen • abkommen • ankommen • aufkommen • auskommen • bekommen • beikommen • dahinterkommen • durchkommen • einkommen • entgegenkommen • fortkommen • hinkommen • mitkommen • nachkommen • umkommen • überkommen • unterkommen • verkommen • vorkommen • wegkommen • wiederkommen • zukommen • zurückkommen • zusammenkommen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.