auskommen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈaʊ̯sˌkɔmən]
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) wystarczać, radzić sobie (np. z niewielką ilością pieniędzy do dyspozycji)
(1.2) znosić się, harmonizować
(1.3) austr. uciekać
odmiana:
(1.1-3)[1] auskommen (kommt aus), kam aus, ausgekommen (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Auskommen n
przym. auskömmlich
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: kommenauskommen • drauskommen • hinauskommen • rauskommen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.