vorkommen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈfoːɐ̯ˌkɔmən]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) występować, wystąpić

(1.2) zdarzać się, zdarzyć się

odmiana:

(1.1-2)^[1] vorkommen (kommt vor), kam vor, vorgekommen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Vorkommen n, Vorkommnis n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kommen • vorkommen • zuvorkommen

źródła: