nachkommen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈnaːχˌkɔmən]
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) dochodzić, dojść, przybywać później, przybyć później
(1.2) nadążać, nadążyć
(1.3) wypełniać, wypełnić (np. prośbę, obowiązek)
(1.4) wrodzić się, być podobnym
odmiana:
(1.1-4)[1] nachkommen (kommt nach), kam nach, nachgekommen (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Nachkommen n, Nachkommenschaft ż, Nachkömmling m, Nachkomme m, Nachkommin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: kommenabkommenankommenaufkommenauskommenbekommenbeikommendahinterkommendavonkommendurchkommeneinkommenhinkommenmitkommennachkommenumkommenüberkommenunterkommenverkommenvorkommenwegkommenwiederkommenzukommenzurückkommenzusammenkommen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.