fajczarz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) palacz fajki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fajczarz fajczarze dopełniacz fajczarza fajczarzy / rzad. fajczarzów[1] celownik fajczarzowi fajczarzom biernik fajczarza fajczarzy / rzad. fajczarzów narzędnik fajczarzem fajczarzami miejscownik fajczarzu fajczarzach wołacz fajczarzu fajczarze - przykłady:
- (1.1) Na początku XIX wieku odkryto nowy, zdaniem większości fajczarzy, najdoskonalszy surowiec – korzeń wrzośca[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) palacz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fajka ż, faja ż, fajczarstwo n, fajkarz mos, fajczenie n, zafajczenie n, sfajczenie n, fajeczka ż, odfajkowywanie n, odfajkowanie n
- czas. fajczyć ndk., zafajczyć ndk., sfajczyć dk., odfajkowywać ndk., odfajkować dk.
- przym. fajkowy, fajczarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. fajka + -arz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) pipatzaile
- słowacki: (1.1) fajkár m
- źródła:
- ↑
Hasło „fajczarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ hasło z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.