fajczyć (język polski)

mężczyzna fajczy (1.1)
wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) pot. (także gw. (Śląsk Cieszyński)[1]) palić fajkę lub tytoń

czasownik zwrotny niedokonany fajczyć się (dk. brak)

(2.1) pot. palić się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fajka ż, fajeczka ż, fajek mrz/mzw, fajczarz mos
przym. fajczarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.