eskalopek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɛskaˈlɔpɛk], AS: [eskalopek], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) płaski, rozbity kotlecik z mięsa lub ryby[1][2]
- odmiana:
- (1.1)[3]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik eskalopek eskalopki dopełniacz eskalopka eskalopków celownik eskalopkowi eskalopkom biernik eskalopek eskalopki narzędnik eskalopkiem eskalopkami miejscownik eskalopku eskalopkach wołacz eskalopku eskalopki - przykłady:
- (1.1) Gdy tylko usiedli, wuj zamówił eskalopki cielęce w białym winie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) eskalopka, eskalop
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kotlet
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. eskalop m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. escalope → filet, płat mięsa lub ryby[4]
- uwagi:
- na ogół używane w lm; zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) escalope
- źródła:
- ↑ Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 47.
- ↑
Hasło „eskalopek” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „eskalopek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Wielki słownik francusko-polski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 1983, t. 1, s. 609.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.