erb (język polski)
erb (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɛrp], AS: [erp], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Er i liczbie atomowej 68; zob. też erb w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik erb dopełniacz erbu celownik erbowi biernik erb narzędnik erbem miejscownik erbie wołacz erbie - przykłady:
- (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma erb?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symbol. Er
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. erbowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. erbium, od nazwy szwedzkiej kopalni Ytterby, w której wydobywano gadolinit zawierający m.in. ten pierwiastek
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) erbium
- arabski: (1.1) إربيوم
- baskijski: (1.1) erbio
- białoruski: (1.1) эрбій m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) эрб m
- bułgarski: (1.1) ербий m
- czeski: (1.1) erbium n
- duński: (1.1) erbium n
- esperanto: (1.1) erbio
- francuski: (1.1) erbium
- hiszpański: (1.1) erbio m
- kataloński: (1.1) erbi m
- łaciński: (1.1) erbium n
- macedoński: (1.1) ербиум m
- niderlandzki: (1.1) erbium
- niemiecki: (1.1) Erbium
- rosyjski: (1.1) эрбий m
- słowacki: (1.1) erbium
- szwedzki: (1.1) erbium
- ukraiński: (1.1) ербій m
- węgierski: (1.1) erbium
- włoski: (1.1) erbio m
- źródła:
erb (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) herb, godło
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik erb erby dopełniacz erbu erbů celownik erbu erbům biernik erb erby wołacz erbe erby miejscownik erbu erbech narzędnik erbem erby - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
erb (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) herb[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik erb erby dopełniacz erbu erbov celownik erbu erbom biernik erb erby miejscownik erbe erboch narzędnik erbom erbmi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. erbový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „erb” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
erb (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.