Erbe (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈɛʁbə]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) spadkobierca
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) spadek
- (2.2) dziedzictwo
- (2.3) spuścizna
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Erbe die Erben dopełniacz des Erben der Erben celownik dem Erben den Erben biernik den Erben die Erben - (2.1)[2]blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik das Erbe dopełniacz des Erbes celownik dem Erbe biernik das Erbe - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Erbengemeinschaft, gesetzlicher Erbe, testamentarischer Erbe, jdn. als Erben einsetzen / jdn. zum Erben bestimmen
- (2.2) das Erbe der Menschheit
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Erben n, Erbschaft ż
- forma żeńska Erbin ż
- czas. erben
- przym. erblich
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.