enfadar (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ẽɱ.fa.ˈðaɾ]
-
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) zezłościć, rozgniewać, rozzłościć
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I: czasownik regularny
- przykłady:
- (1.1) Con tus palabras has enfadado a tu padre. → Swymi słowami rozzłościłeś/aś (twojego) ojca.
- składnia:
- (1.1) dopełnienie osobowe może być zarówno bliższe (los enfadó), jak i dalsze (les enfadó)[1]
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) enojar, enfurecer, encolerizar
- antonimy:
- (1.1) ablandar, aplacar
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. enfadarse
- przym. enfadadizo, enfadoso, enfadado
- przysł. enfadosamente
- rzecz. enfado m, enfadamiento m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- hiszp. enfado + -ar
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „enfadar” w: Real Academia Española: Diccionario panhispánico de dudas, 2005.
enfadar (język kataloński)
- wymowa:
- or. IPA: [əɱ.fəˈða]
- n-occ. IPA: [eɱ.faˈða]
- val. IPA: [eɱ.faˈðaɾ]
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) denerwować
- (1.2) irytować
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja parlar
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
enfadar (język portugalski)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.