denerwować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌdɛ̃nɛrˈvɔvaʨ̑], AS: [dnervovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. zdenerwować)

(1.1) działać komuś na nerwy, wyprowadzać kogoś z równowagi emocjonalnej / psychicznej

czasownik zwrotny niedokonany denerwować się (dk. zdenerwować się)

(2.1) być czymś przejętym, wzburzonym, podekscytowanym; odczuwać zdenerwowanie
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Denerwuje mnie twoje zachowanie.
(2.1) Bardzo denerwowałem się przed trudną rozmową.
składnia:
kolokacje:
(2.1) denerwować się przed egzaminem
synonimy:
(1.1) irytować, niepokoić, zakłócać spokój, mącić, drażnić, dolewać oliwy do ognia; pot. wnerwiać; wulg. wkurwiać
antonimy:
(1.1) uspokajać, lać oliwę na wzburzone morze
(2.1) uspokajać się
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) przeszkadzać, prowokować
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdenerwowanie n, denerwowanie n, nerw mrz, nerwica ż
przym. zdenerwowany, nerwowy, denerwujący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.