elekt (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɛlɛkt], AS: [elekt]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która została wybrana na pewien urząd, ale która go jeszcze nie objęła
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik elekt elekci dopełniacz elekta elektów celownik elektowi elektom biernik elekta elektów narzędnik elektem elektami miejscownik elekcie elektach wołacz elekcie elekci depr. M. i W. lm: (te) elekty - przykłady:
- (1.1) Oczekujemy od prezydenta elekta jasnego oświadczenia, jeszcze nim rozpocznie urzędowanie[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) burmistrz / król / poseł / prezydent / rektor / senator elekt
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. elektorat mrz, elekcja ż
- przym. elekcyjny
- przysł. elekcyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. ēlēctus → wybrany
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) w złożeniach z rzeczownikami -elect
- hiszpański: (1.1) electo m
- źródła:
- ↑ Jerzy Wierchowicz, Prokurator nie może być śmieszny, „Gazeta Wyborcza”, 1995-12-18, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
elekt (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.