rektor (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrɛktɔr], AS: [rektor]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) eduk. osoba zarządzająca uczelnią akademicką
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rektor rektorzy / rektorowie dopełniacz rektora rektorów celownik rektorowi rektorom biernik rektora rektorów narzędnik rektorem rektorami miejscownik rektorze rektorach wołacz rektorze rektorzy / rektorowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rektorat m
- przym. rektorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. rector[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) errektore
- białoruski: (1.1) рэктар m
- bułgarski: (1.1) ректор m
- czeski: (1.1) rektor m
- francuski: (1.1) recteur m
- hiszpański: (1.1) rector m
- islandzki: (1.1) rektor m
- niemiecki: (1.1) Rektor m
- nowogrecki: (1.1) πρύτανης m
- rosyjski: (1.1) ректор m
- szwedzki: (1.1) högskolerektor w
- ukraiński: (1.1) ректор m
- węgierski: (1.1) rektor
- źródła:
- ↑ Jolanta Maćkiewicz, Zbigniew Majchrowski, Stanisław Rosiek, Między tekstami 1. Początki. Średniowiecze (echa współczesne), wyd. III, wyd. słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2004, s. 182.
rektor (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) rektor
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rektor rektoři dopełniacz rektora rektorů celownik rektorovi / rektoru rektorům biernik rektora rektory wołacz rektore rektoři miejscownik rektorovi / rektoru rektorech narzędnik rektorem rektory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
rektor (język islandzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rektor (zarządzający uczelnią akademicką)
- (1.2) dyrektor gimnazjum (isl. menntaskóli, trzy- lub czteroletni nieobowiązkowy tok nauczania rozpoczynany w wieku 15-16 lat po ukończeniu dziesięcioletniej nauki w szkole podstawowej)
- odmiana:
- (1) lp rektor, ~, ~, ~s (~inn, ~inn, ~num, ~sins); lm ~ar, ~a, ~um, ~a (~arnir, ~ana, ~unum, ~anna)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
rektor (język szwedzki)
- wymowa:
- [²r'ek:tor]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) dyrektor szkoły[1]
- odmiana:
- (1.1) en rektor, rektorn, rektorer, rektorerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) högskolerektor
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: nazwy zawodów w języku szwedzkim
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 898.
rektor (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.