dziatki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʥ̑atʲci], AS: [ʒ́atʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) przest. dzieci
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba mnoga mianownik dziatki dopełniacz dziatek celownik dziatkom biernik dziatki narzędnik dziatkami miejscownik dziatkach wołacz dziatki - przykłady:
- (1.1) Krzyknęły dziatki, do ojca przypadły, || Tulą się pod płaszcz na łonie […][2]
- (1.1) (…) Nie róbcie małych sierotami dziatek || I młodej małżonki wdową[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dzieci, potomstwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- dobre dziatki to skarb matki
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Adam Mickiewicz, Powrót taty
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.