dyrekcja (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) adm. grupa osób zarządzających instytucją z dyrektorem na czele
(1.2) zarz. sprawowanie obowiązków dyrektorskich
(1.3) siedziba dyrekcji (1.1)
(1.4) muz. pełnienie funkcji zarządzającego orkiestrą lub zespołem śpiewaczym
(1.5) adm. władze okręgu administracyjnego bezpośrednio zależnego od ministerstwa
(1.6) daw. kierunek
(1.7) daw. szkolnictwo odbywające się w domu
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.1) Powinieneś iść z sprawą do dyrekcji.
(1.3) Nad wejściem do dyrekcji zawieszono transparent.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyrektor m, dyrektorka ż, dyrektorstwo n, dyrektorostwo n, dyro m, dyra ż, dyrcio m, dyrcia ż, dyr m, dyrektorowanie n
przym. dyrektorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. directio
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dyrekcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.