dozorcowa (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żona dozorcy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wtedy zaczęła pić i dozorcowa; wkrótce potem z powodu pijackiego trybu życia obojgu wymówiono pracę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dozorca mos, dozorczyni ż, dozorcostwo n, dozorcówka ż, dozorowiec mrz, dozór mrz
czas. dozorować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dozorca + -owa
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Sándor Márai, tłum. Teresa Worowska, „Wyznania patrycjusza”, wyd. Czytelnik, 2002, str. 73 ISBN 83-07-02866-3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.