double (język angielski)
rzeczownik
przymiotnik
- (2.1) podwójny
przysłówek
- (3.1) podwójnie
czasownik
- (4.1) podwoić (się)
- (4.2) karc. w brydżu: kontrować
- (4.3) pełnić również inną funkcję
- odmiana:
- przykłady:
- (1.2) Putin is rumored to have many doubles. → O Putinie mówią, że ma wielu dublerów.
- (2.1) The closet has double doors. → Szafa ma podwójne drzwi.
- (2.1) Give me a double serving of mashed potatoes. → Nałóż mi podwójną porcję purée.
- składnia:
- (4.3) double as
- kolokacje:
- (2.1) double offset wrench, double bass, double-dealing, double-pocket, double whisky
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. doubly
- czas. redouble
- rzecz. redouble
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. duplus
- uwagi:
- źródła:
double (język francuski)
przymiotnik
- (1.1) podwojony, podwójny
rzeczownik, rodzaj męski
przysłówek
- (3.1) podwójnie
liczebnik mnożny
- (4.1) podwójny[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. doubler
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. duplus
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Antoni Platkow, Rozmówki francuskie, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1970, s. 33, PB 2793/70.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.