duplikat (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kopia
- (1.2) drugi egzemplarz lub odpis jakiegoś dokumentu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik duplikat duplikaty dopełniacz duplikatu duplikatów celownik duplikatowi duplikatom biernik duplikat duplikaty narzędnik duplikatem duplikatami miejscownik duplikacie duplikatach wołacz duplikacie duplikaty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wtórnik
- (1.2) wtórnik, odpis
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. duplikacja ż, duplikowanie n, zduplikowanie n, duplikacik mrz
- czas. duplikować ndk., zduplikować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. duplicatus → podwojony
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) duplicate, copy; (1.2) duplicate
- bułgarski: (1.1) дубликат m; (1.2) дубликат m
- esperanto: (1.1) kopio; (1.2) duplikato
- hiszpański: (1.1) duplicado m, copia ż; (1.2) duplicado m
- ukraiński: (1.2) дубліка́т m
- włoski: (1.1) copia ż; (1.2) doppione m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.