duplikacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dwukrotne zwiększenie ilości czegoś
- (1.2) genet. aberracja chromosomowa polegająca na podwojeniu fragmentu chromosomu; zob. też duplikacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik duplikacja duplikacje dopełniacz duplikacji duplikacji / przest. duplikacyj celownik duplikacji duplikacjom biernik duplikację duplikacje narzędnik duplikacją duplikacjami miejscownik duplikacji duplikacjach wołacz duplikacjo duplikacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) podwojenie, zdublowanie, zdwojenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. duplika ż, duplikat m, duplikowanie n, zduplikowanie n
- czas. duplikować ndk., zduplikować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) duplication; (1.2) duplication
- francuski: (1.1) duplication ż; (1.2) duplication ż
- hiszpański: (1.1) duplicación ż; (1.2) duplicación ż
- niemiecki: (1.1) Duplikation ż; (1.2) Duplikation ż
- włoski: (1.1) duplicazione ż; (1.2) duplicazione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.