chromosom (język polski)

wymowa:

IPA: [xrɔ̃ˈmɔsɔ̃m], AS: [χrõmosõm], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biochem. nośnik informacji genetycznej w komórce; zob. też chromosom w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chromosom	chromosomy
dopełniacz	chromosomu	chromosomów
celownik	chromosomowi	chromosomom
biernik	chromosom	chromosomy
narzędnik	chromosomem	chromosomami
miejscownik	chromosomie	chromosomach
wołacz	chromosomie	chromosomy

przykłady:

(1.1) Chromatyna może kurczyć się i rozkurczać, powodując zmianę upakowania struktury chromosomów^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) chromosom płciowy • chromosomy homologiczne • garnitur chromosomów • aberracja / koniugacja chromosomów • redukcja chromosomów • heterochromosom

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. chromosomowy, chromosomalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. χρῶμα + σῶμα (chromo- + -som)^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chromosome
• arabski: (1.1) صبغي, كروموزوم
• baskijski: (1.1) kromosoma
• bułgarski: (1.1) хромозома ż
• czeski: (1.1) chromozom m
• francuski: (1.1) chromosome m
• gudźarati: (1.1) રંગસૂત્ર (raṅgasūtra)
• hiszpański: (1.1) cromosoma m
• interlingua: (1.1) chromosoma
• jidysz: (1.1) כראָמאָסאָם m
• kataloński: (1.1) cromosoma m
• nepalski: (1.1) गुणसूत्र (guṇasūtra)
• niderlandzki: (1.1) chromosom n
• niemiecki: (1.1) Chromosom n
• portugalski: (1.1) cromossoma m
• rosyjski: (1.1) хромосома ż
• słowacki: (1.1) chromozóm
• szwedzki: (1.1) kromosom w
• ukraiński: (1.1) хромосома ż
• węgierski: (1.1) kromoszóma
• włoski: (1.1) cromosoma m

źródła: